مطالعات داکینگ بر روی گروهی از مشتقات سالیسیل آلدهید به‌منظور دستیابی به ترکیبات ضد ملانوژنز

زمینه و هدف: تولید غیرعادی رنگ‌دانه ملانین که سبب ایجاد ملاسما، کک‌ومک، لکه‌های پوستی، لکه‌های سن می‌شود، از مسائل زیبایی می‌باشند. پلی فنول اکسیداز یک آنزیم دارای مس است که در سنتز و تجمع غیرعادی ملانین نقش دارد. هدف از این مطالعه بررسی تعدادی از مشتقات سالیسیل آلدهید به‌عنوان مهارکننده‌های آنزیم پلی فنول اکسیداز است. مواد و روش‌ها: در این پژوهش 35 مهارکننده از مشتقات سالیسیل آلدهید موردمطالعه داکینگ مولکولی قرار گرفت. برای بررسی نحوه اتصال ترکیبات به جایگاه فعال آنزیم پلی فنول اکسیداز، از نرم‌افزار AutoDock 4.2 استفاده شد و در مرحله نهایی، نتایج با استفاده از سه برنامه AutoDockTools، DS Visualizer و Ligplot مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج: در میان تمام ترکیبات موردمطالعه، بهترین نتایج داکینگ مربوط به ترکیب 4-isopropylsalicylaldehyde است. در حقیقت این ترکیب با منفی‌ترین سطح انرژی اتصال (Kcal/mol 01/4-) تمایل بیشتری برای اتصال به آمینواسیدهای کلیدی جایگاه فعال پلی فنول اکسیداز دارد. محل برهم‌کنش این ترکیب مشابه مولکول کوکریستال (تروپولن) است. در این ترکیب، اکسیژن گروه کربونیل، با یون مس جایگاه فعال، پیوند فلزی مؤثری برقرار می‌کند. نتیجه‌گیری: حضور بخش غیر قطبی در ترکیبات مشتق سالیسیل آلدهید سبب افزایش خصلت مهاری ترکیب می‌شود.